Mizofonia to zaburzenie charakteryzujące się wzmożoną emocjonalną i fizjologiczną reakcją na konkretne bodźce, zwłaszcza dźwięki, które prowadzą do znacznych zakłóceń w codziennym życiu. Pomimo przyrastającej liczby badań dotyczących tego zaburzenia, obecnie nie istnieje leczenie, które jest oparte na dowodach naukowych. Jedną z obiecujących interwencji psychoterapeutycznych w leczeniu mizofonii jest reinterpretacja poznawcza (cognitive reappraisal CR). Kilka badań wykazało, że reakcje mizofoniczne zmniejszają się, gdy źródło dźwięku jest błędnie zidentyfikowane (np. jako chodzenie po śniegu, a nie odgłosy jedzenia). Chociaż CR jest powszechnie stosowaną interwencją przez terapeutów poznawczo-behawioralnych, jego skuteczność jako samodzielnej techniki w leczeniu mizofonii nie została jeszcze potwierdzona. Ponadto, nie badano jeszcze, kiedy jest najbardziej optymalny moment na wprowadzenia CR - przed, w trakcie czy po wywołującym mizofoniczną reakcję bodźcu.
W zespole interdyscyplinarnym naukowców i terapeutów proponujemy projekt mający na celu zapełnienie tych luk badawczych. W ramach tego badania ocenimy skuteczność zarówno krótkotrwałego przewartościowania poznawczego jak i 4-tygodniowego programu szkoleniowego z zakresu CR. Ponadto dążymy do zidentyfikowania optymalnych warunków leczenia prowadzących do jak najlepszych wyników, w tym idealnego momentu wprowadzenia CR, a także psychologicznych, psychiatrycznych, audiologicznych, psychospołecznych i motywacyjnych czynników. W pierwszym badaniu losowo przydzielimy 108 osób z mizofonią do 4-tygodniowego szkolenia z CR lub aktywnego programu kontrolnego ekspozycji. Ocenimy ich zdolność do regulacji emocji w odpowiedzi na bodźce dźwiękowe i wideo mizofoniczne i nie-mizofoniczne przed i po 4 cotygodniowych sesjach, przy użyciu miar psychofizjologicznych i samoopisowych. Oceny obejmą także symptomy mizofonii, objawy psychopatologii, jakość życia, wsparcie społeczne, relację z terapeutą i motywację, korzystając z różnych kwestionariuszy. Dodatkowo, uwzględnimy miary psychiatryczne i audiologiczne, testy funkcji wykonawczych oraz strukturalne wywiady dotyczące mizofonii. W drugiej części projektu przeprowadzimy badanie pilotażowe na grupie dodatkowych 30 osób cierpiących na mizofonię, aby ustalić, czy wprowadzenie CR w trakcie trwania bodźca jest mniej skuteczne niż stosowanie go przed rozpoczęciem bodźca lub po nim. Skorzystamy z powtarzalnych pomiarów w obrębie jednego podmiotu, bez grupy kontrolnej. Wszystkie pozostałe oceny będą identyczne jak te przeprowadzone w pierwszym badaniu. Wyniki tego badania będą kluczowe dla opracowania metod leczenia mizofonii opartego na dowodach naukowych, co znacząco może poprawić jakość życia osób cierpiących na to zaburzenie.
Grant jest ufundowany przez amerykańską fundację "Misophonia Research Fund". Kierownikiem grantu jest dr Marta Siepsiak z Uniwersytetu Warszawskiego, a jednym z wykonawców odpowiedzialnych za przebieg terapii osób z mizofonią jest dr Andrzej Śliwerski z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego.